تأثیر پارچه فیلتر پرس در کیفیت تولید محصولات غذایی؛ از روغن‌کشی تا شیره خرما

1) برای روغن زیتون و کنجد پلی‌استر بهتر است یا کتان؟

برای اغلب خطوط روغن‌کشی صنعتی، پلی‌استر انتخاب مطمئن‌تری است چون در فشارهای بالاتر پایداری بیشتری دارد، دیرتر وامی‌رود و معمولاً عمر مفیدش بیشتر از کتان است. کتان بیشتر در کارگاه‌های سنتی یا شرایط فشار پایین‌تر دیده می‌شود، اما اگر فرسوده شود ممکن است کیفیت فیلتراسیون افت کند و ریسک عبور ذرات/الیاف هم بالا برود. اگر کیفیت خروجی و تکرارپذیری تولید برایتان مهم است، پلی‌استر (با انتخاب ضخامت و بافت درست) معمولاً گزینه اول است.

2) برای شیره خرما چه پارچه‌ای کمترین چسبندگی را دارد؟

در شیره خرما (و همچنین شیره توت) به دلیل چسبندگی بالا، بهترین نتیجه معمولاً با پارچه پلی‌پروپیلن مونوفیلامنت به دست می‌آید. این نوع پارچه به‌طور کلی «رهاسازی کیک» بهتری دارد، یعنی شیره و کیک کمتر به بافت پارچه می‌چسبند، شستشو سریع‌تر می‌شود و افت دبی در طول زمان کمتر خواهد بود. اگر مشکل اصلی شما کند شدن تخلیه و زمان‌بر شدن شستشو است، مونوفیلامنت معمولاً ارتقای بسیار مؤثری محسوب می‌شود.

3) پارچه پلی‌استر نازک بگیرم یا ضخیم؟

انتخاب نازک یا ضخیم بودن پلی‌استر به هدف شما بستگی دارد:

• اگر فشار کاری بالاتر است، سیکل‌ها طولانی‌تر هستند یا پارچه سریع پاره/فرسوده می‌شود، معمولاً پلی‌استر ضخیم انتخاب بهتری است (دوام بیشتر و تحمل فشار بهتر).

• اگر شفافیت بالاتر و عبور ذرات ریز برایتان مهم‌تر است و محصول خیلی چسبنده نیست، گاهی پلی‌استر نازک‌تر با بافت مناسب می‌تواند خروجی شفاف‌تری بدهد.
  بهترین تصمیم وقتی گرفته می‌شود که نوع محصول، فشار پمپ، دمای فرآیند و درصد جامدات مشخص باشد.

4) پارچه میکرونی چه زمانی لازم است و چه زمانی باعث افت تولید می‌شود؟

پارچه‌های میکرونی زمانی لازم می‌شوند که هدف شما پولیش نهایی و شفافیت بسیار بالا باشد (مثلاً برای محصول بسته‌بندی‌شده با حساسیت ظاهری یا بازار صادراتی).
اما اگر بار جامدات بالاست یا محصول چسبنده/غلیظ است، پارچه خیلی ریز می‌تواند باعث:

• افت دبی،

• طولانی شدن سیکل،

• و افزایش گرفتگی
  شود. یعنی میکرون ریز همیشه «بهتر» نیست؛ باید با توان پمپ، ویسکوزیته محصول و میزان ذرات معلق تراز شود.

5) چرا پارچه کور می‌شود و دبی افت می‌کند؟

افت دبی و کور شدن پارچه معمولاً به یکی از این دلایل اتفاق می‌افتد:

• انتخاب میکرون/بافت نامناسب (خیلی ریز برای محصول پرجامد یا چسبنده).

• شستشوی نادرست یا دیرهنگام (رسوب در منافذ تثبیت می‌شود).

• تشکیل کیک با ساختار بد (ذرات خیلی ریز باعث کیک فشرده و نفوذناپذیر می‌شوند).

• فشاردهی نامنظم یا شوک فشاری که باعث فشرده شدن بیش از حد کیک و گرفتگی سطح می‌شود.
  راهکار عملی: بازبینی میکرون و جنس پارچه، بهینه‌کردن سیکل شستشو، و تنظیم فشار/زمان تزریق بر اساس رفتار محصول.

6) هر چند وقت یک بار باید پارچه را تعویض کرد؟

زمان تعویض پارچه عدد ثابت ندارد و به نوع محصول، فشار کاری، برنامه شستشو و کیفیت پارچه بستگی دارد. اما یک قانون ساده این است:
اگر با وجود شستشوی درست، دبی به حالت اولیه برنمی‌گردد یا کیفیت خروجی افت کرده (کدری بیشتر/عبور ذرات/نشتی)، پارچه وارد فاز تعویض شده است. در خطوط غذایی با کار مداوم، پارچه ممکن است از چند ماه تا بیش از یک سال عمر کند؛ ولی در مواد چسبنده مثل شیره‌ها، اگر پارچه درست انتخاب نشده باشد، این زمان می‌تواند خیلی کوتاه‌تر شود. بهترین معیار، «افت پایدار عملکرد» بعد از شستشو و افزایش زمان سیکل است.